Pomimo globalnej pandemii siejącej spustoszenie na międzynarodowych festiwalach sztuki, tegoroczny Adelaide Festival okazał się niesamowitym sukcesem i przekroczył swój cel kasowy o milion dolarów. Przez 17 dni i nocy, począwszy od 26 lutego, w południowoaustralijskiej stolicy odbyło się 10 światowych premier, 14 premier australijskich oraz 18 wydarzeń prezentowanych wyłącznie na festiwalu. W rozmowie z nami dyrektorzy artystyczni festiwalu, Rachel Healy i Neil Armfield, podkreślili bezprecedensowe okoliczności, w jakich musieli zaplanować tegoroczny program jednego z trzech największych festiwali sztuki na świecie.
Tekst: Jansson J. Antmann
To była długa podróż, przyznaje Healy, ale jesteśmy naprawdę dumni z tego, co znalazło się w programie. Ponieważ lockdown rozpoczął się zaledwie kilka godzin po zakończeniu festiwalu w marcu 2020 roku, obawiano się, że festiwal w 2021 roku będzie odwołany. Ta myśl jednak nigdy nie przyszła mi do głowy – mówi Healy.
Na przekór pandemii
Ponowny lockdown ogłoszono w listopadzie, co wymusiło przesunięcie ujawnienia programu festiwalowego. Healy i Armfield byli zdeterminowani, żeby festiwal się odbył.
Zdecydowaliśmy, że będziemy dalej planować i elastycznie reagować na wszystko, co jeszcze może się wydarzyć. Najtrudniejsza była druga fala pandemii w Victorii. W maju rozmawialiśmy z premierem i ministrem o wprowadzeniu bezpiecznej strefy dla przyjeżdżających na festiwal artystów bez konieczności poddawania ich kwarantannie. Sytuacja w Victorii zmieniła wszystko – nakazano kwarantannę i nagle znaleźliśmy się w zupełnie nowej sytuacji.
Pandemia wpłynęła też na międzynarodowe festiwale partnerskie. Odwołanie Festiwalu d’Aix-en-Provence oznaczało, że planowana tam wielka opera, która jest zwykle najważniejszym wydarzeniem w Adelajdzie, także została odwołana. Zastąpiliśmy ją Snem nocy letniej Benjamina Brittena w reżyserii samego Neila Armfielda (wystawiana wcześniej jako część cyklu oper Brittena dla Houston Grand Opera). Jest to opera piękna i przepełniona radością, w dużym stopniu dotyczy pojednania i magii. To idealne dzieło, które rozwesela nas i przypomina o pięknie wyobraźni i tworzenia teatru – mówi Armfield. Kierownictwo Houston Grand Opera zleciło to jako drugą produkcję z cyklu – wyjaśnia Armfield. Pozostałe trzy produkcje oper Brittena, które wyreżyserowałem w Houston, były pierwotnie prezentowane w Australii, więc bardzo satysfakcjonujące jest to, że mogę w końcu również zaprezentować „Sen nocy letniej”, który jako jedyny z cyklu nie był jeszcze prezentowany w Australii.
Kiedy w zeszłym roku ujawniono główną operę festiwalu, bilety sprzedawały się jak świeże bułeczki.W pierwszym dniu sprzedano więcej biletów niż na jakąkolwiek inną operę, odkąd razem pracujemy – mówi Armfield. W programie znalazły się też takie hity kasowe jak Hamlet, Czarodziejski flet i Requiem. Armfield był przekonany, że widzowie są spragnieni
podróży, a jego inscenizacja Snu nocy letniej rzeczywiście przyciągnęła gości z różnych stanów Australii. Na festiwalach w Darwin i Brisbane w sierpniu i wrześniu ubiegłego roku, poczucie, że ludzie są spragnieni ponownego doświadczania występów na żywo było namacalne – mówi Armfield. Adelaide Festival borykał się z ograniczeniem liczby widzów. Aby udostępnić operę wszystkim chętnym, spektakl był transmitowany na żywo do teatrów i kin w całej Australii Południowej, a także do klubu festiwalowego – tak zwanego Letniego Domu – który powstał obok Adelaide Festival Centre.
Streaming do kin to być może narodziny kolejnej wspaniałej tradycji festiwalowej – mówi Armfield. Healy i Armfield twierdzą zgodnie, że utrzymanie festiwalu przy życiu było dla nich najważniejsze. Chcieliśmy mieć pewność, że Adelaide Festival pozostanie wierny sześćdziesięcioletniej tradycji sprowadzania do naszego miasta wielkich międzynarodowych artystów i wydarzeń oraz wspierania zespołów z Adelajdy i całej Australii.
