„Warszawska Jesień” od ponad pół wieku jest jednym z największych i najważniejszych festiwali muzyki współczesnej w Europie. Przez 10 dni września na koneserów czekają dziesiątki koncertów, wydarzeń, instalacji, projekcji filmowych i imprez towarzyszących.
Tekst: Katarzyna Skorska
61. „Warszawska Jesień” nawiązuje do 100-lecia polskiej niepodległości. Bada relacje muzyki współczesnej z rozpoznawaną przez nią rzeczywistością, postawy twórcze wobec sprawy publicznej. Spogląda na muzykę jako medium wspólnotowe i obywatelskie, jako wyraz tożsamości osobistej i społecznej. Festiwal będzie miejscem artystycznej debaty i wsłuchiwania się w różne tezy muzyczne o nas i o świecie. W tegorocznej edycji weźmie udział około 1200 artystów z różnych obszarów sztuki. Muzyka współczesna w znacznej mierze korzysta z multimediów i rzadko już dzisiaj nie łączy się z innymi dziedzinami sztuk. Dlatego też Jesień tak bardzo „lubi” operę i dzieła sceniczne. Tegoroczna edycja to dla słuchaczy cztery dzieła w tej kategorii: polska premiera opery Agaty Zubel Bildbeschreibung, Herr Thaddäus – multimedialny spektakl na elektronikę i orkiestrę symfoniczną Pawła Mykietyna, The Artist’s way – kompozycja multimedialna Piotra Peszata i legendarna Audycja V Andrzeja Krzanowskiego. Jednym z ciekawszych wydarzeń z pogranicza sztuk performatywnych i muzyki będą również: teatr muzyczny Tronda Reinholdtsena ø – Episode 6 oraz prawykonanie Rechnitz. Opera (Anioł Zagłady) Wojtka Blecharza.
Ostatniego dnia głównego nurtu festiwalu dyrektor Jerzy Kornowicz i członkowie Komisji Programowej spotkają się z publicznością. Każdy będzie mógł przyjść, zadać pytanie, porozmawiać, skomentować festiwal, podać uwagi do repertuaru i do tego, co się wydarzyło.
Tegoroczna „Warszawska Jesień” rozpocznie się słowami Ignacego Jana Paderewskiego i Józefa Piłsudskiego przytoczonymi w kompozycji tekstowo-dźwiękowej Rafała Augustyna i Cezarego Duchnowskiego. W finale zaś usłyszymy De Staat (Republika) Louisa Andriessena – legendarny traktat o państwie i władzy z tekstami z platońskiego Państwa. Szczególne miejsce zajmie też sztuka obywatelska Andrzeja Bieżana – zmarłego przedwcześnie polskiego twórcy. Festiwal przypomni tę postać muzycznej alternatywy i politycznego kontestatora lat 70. i 80. XX wieku, dzięki instalacji Fortepian dla wszystkich oraz happeningowi muzyczno-teatralnemu Barykada. W Muzeum Warszawy otwarta będzie przestrzeń audio-wizualna Kucie kos – instalacja z utworami elektroakustycznymi odnoszącymi się do obrazu Wojciecha Fangora powstałego w 1954 roku. Szczególną uwagę festiwal poświęci innym współczesnym twórcom: Bernhardowi Langowi, Stefanowi Prinsowi, Trondowi Reinholdtsenowi i Agacie Zubel.
Tę edycję „Warszawskiej Jesieni” współkształtować będą 55 artystki: kompozytorki, solistki, reżyserki oraz dyrygentki. Przyszłość festiwalu w znacznym stopniu leży w rękach kobiet, analogicznie do obszaru działalności społecznej i obywatelskiej, na który w naszej części Europy w coraz większym stopniu wpływ mają kobiety. Wśród wykonawców 61. edycji „Warszawskiej Jesieni” są też między innymi: Orkiestra i Chór Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach pod kierunkiem Etienne’a Siebensa, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej poprowadzona przez Wiktora Kociubana, Klangforum Wien pod dyrekcją Titusa Engela, orkiestra EWCM i Rüdiger Bohn, Black Page Orchestra, Orkiestra Muzyki Nowej i Szymon Bywalec, Ensemble Recherche, Spółdzielnia Muzyczna Contemporary Ensemble, Kwartludium, proMODERN, oraz soliści: Gareth Davis (klarnet basowy), Kakushin Nishihara (biwa), Stéphane Ginsburg (fortepian i multumedia) i Frederike Möller (fortepian).
Po raz trzeci w ramach „Warszawskiej Jesieni” powstanie pasmo klubowe w barzeStudio i Powidokach. Oba wydarzenia będą spotkaniami artystek i artystów z Polski i Izraela. W barzeStudio posłuchamy „Contemporary Disco”, muzyki przy której będzie można zatańczyć. Także improwizacje taneczne na motywach utworów wykonanych na Festiwalu. W Powidokach nad Wisłą, improwizowane kompozycje dedykowane polskim i izraelskim miastom: Warszawie, Jerozolimie i Tel Awiwowi. Obok nurtu głównego, „Małej Warszawskiej Jesieni” i „Warszawskiej Jesieni Klubowo” odbędą się liczne wydarzenia towarzyszące Festiwalowi. Bowiem „Warszawska Jesień” łączy. |
