Mapplethorpe – idealne medium cz.3

Surrealizm, symbolizm i wpływ katolickiego dzieciństwa ukształtował Mapplethorpe’a. Jedno z jego najwcześniejszych dzieł, asamblaż, przypominał świątynię Najświętszej Maryi Panny, udrapowaną z krawatów należących do Patti Smith, jego pierwszej muzy. Smith często narzekała, że Mapplethorpe zawsze „pożyczał” jej ubrania i nigdy ich nie oddawał. Mieszkali razem w Hotelu Chelsea. Podobnie jak w przypadku klubu Roosevelta w Sydney, dawno minęły dni złej sławy tego miejsca. Kiedyś getto dla nowojorskich artystów, takich jak Bob Dylan, Stanley Kubrick, Madonna i Leonard Cohen, hotel zostanie ponownie otwarty w tym roku w znacznie bardziej szlachetnej formie. Jednak w czasach Mapplethorpe’a Hotel Chelsea był bulgoczącym tyglem kreatywności i zbrodni. Mieszkali w nim też basista punkowego zespołu Sex Pistols, Sid Vicious i jego dziewczyna, dopóki Sid jej nie zabił.

Mapplethorpe i Patti Smith stali się parą niemal natychmiast po tym, jak się spotkali i szybko zostali wchłonięci w twórczą scenerię Nowego Jorku. W tym czasie Mapplethorpe był zainteresowany tworzeniem biżuterii z przywłaszczonych i znalezionych przedmiotów. Pomysły ich sprzedaży nigdy nie zostały zrealizowane. Zamiast tego stworzyli oni rodzaj kontraktu społecznego, który dawano artystom w ‘The Factory’, jak muzie Andy’ego Warhola Ultra Violet, czy też innym mieszkańcom Hotelu Chelsea. Innymi słowy, była to droga Mapplethorpe’a do kręgu, do którego tęsknił. Biżuteria przypominała amulety i talizmany. Kuratorka fotografii w Galerii Sztuki Nowej Południowej Walii w Sydney, Isobel Parker Philip mówi: „Są wyraźną oznaką jego zainteresowania symbolicznym statusem obiektu i tego, jak poszczególne elementy ubioru mogą być fetyszami”. Z czasem jego własne seksualne fetysze stały się jedną z cech charakterystycznych jego późniejszej twórczości.

Można śmiało powiedzieć, że kariera Mapplethorpe naprawdę rozpoczęła się w Hotelu Chelsea. W 1970 roku jego praca została po raz pierwszy wystawiona w galerii, którą Stanley Amos prowadził w swoim hotelowym pokoju. Mapplethorpe tworzył kolaże, wykorzystując obrazy znalezione w czasopismach. Według Parkera Philipa, Mapplethorpe był sfrustrowany ograniczeniami, które stwarzały. Kiedy inny sąsiad, filmowiec Sandy Daley, pożyczyła mu polaroidową kamerę, Mapplethorpe odkrył sposób na tworzenie własnych obrazów i środków do osiągnięcia piękna i doskonałości, za którymi tęsknił. Tak narodził się Mapplethorpe – fotograf.

Część czwarta

Text: Jansson J. Antmann in conversation with Isobel Parker Philip

🇬🇧Part 3: The birth of an icon

Surrealism, symbolism and the Catholic influence of his childhood shaped Mapplethorpe. One of his earliest works, an assemblage sculpture, resembled a shrine to the Virgin Mary draped in ties belonging to Patti Smith, his first muse. Smith would often complain that Mapplethorpe was always ‘borrowing’ her clothes, never to return them. They lived together at the Hotel Chelsea. Much like Sydney’s Roosevelt Club, its days of infamy are long gone. Once a ghetto for New York artists like Bob Dylan, Stanley Kubrick, Madonna and Leonard Cohen, the hotel will reopen this year in a much more gentrified form. However, in Mapplethorpe’s day it was a seething hive of creativity and crime. Sid and Nancy stayed there until he killed her.

Mapplethorpe moved in with Patti Smith almost as soon as they met and they quickly became enmeshed in New York’s creative scene. At this time Mapplethorpe was interested in making jewelry from appropriated and found objects. Thoughts of marketing them commercially were never realized. Instead, they formed the basis of a kind of social contract and he would give them to artists at the Factory, like Warhol’s muse Ultra Violet, as well as other residents at the Hotel Chelsea. In other words, it was Mapplethorpe’s way into the circle he yearned to be a part of. The jewelry resembled amulets and talismans. Curator of photography at the Art Gallery of New South Wales in Sydney, Isobel Parker Philip says, „they are a clear nod to his interest in an object’s symbolic status and how particular items of clothing can be fetishistic.” His own sexual fetishes would become one of the hallmarks of his later work.

It is fair to say that Mapplethorpe’s career really took off at the Hotel Chelsea. In 1970, his work was first exhibited at a gallery which Stanley Amos ran in his room at the hotel. Mapplethorpe was creating collages using appropriated images he found in magazines. According to Parker Philip, he was frustrated by their limitations. When another neighbor, the filmmaker Sandy Daley, lent him a polaroid camera, Mapplethorpe discovered a way of creating his own images and a means to achieving the beauty and perfection he yearned for. The photographer was born.

https://www.artgallery.nsw.gov.au/exhi…/robert-mapplethorpe/

🇵🇱 Wystawa ‘Robert Mapplethorpe: the perfect medium’ jest organizowana przez Los Angeles County Museum of Art i Muzeum J Paul Getty we współpracy z Fundacją Roberta Mapplethorpe’a i Galerią Sztuki Nowej Południowej Walii.

🇬🇧 The exhibition ‘Robert Mapplethorpe: the perfect medium’ is organised by the Los Angeles County Museum of Art and J Paul Getty Museum, in collaboration with the Robert Mapplethorpe Foundation and the Art Gallery of NSW.

Part four