Na Wielkanoc: Chateau Musar

Liban jest małym, ale pełnym ciekawych kontrastów krajem. Począwszy od niebieskich klimatów Morza Śródziemnego do pełnej zieleni doliny Bekaa; od jałowych wzgórz do kwitnących gajów cytrusowych. To wąski, przybrzeżny kraj Morza Śródziemnego z bogatym dziedzictwem kulturowym, pełnym stanowisk archeologicznych, muzeów, świątyń i zamków rzymskich krzyżowców.

Liban ma również bogate dziedzictwo winiarskie. Ruiny Baalbek w dolinie Bekaa to nic innego, jak pozostałości poświęconego bogowi Baal wspaniałego fenickiego miasta. W jego sercu leży świątynia Bachusa, boga wina. Jest to starożytna winnica – winorośl była tu uprawiana od tysięcy lat. W Libanie istnieje około 1400 hektarów winnic uprawianych w idealnym klimacie – długie ciepłe lata, chłodne, ale wolne od mrozów zimy, z obfitym źródłem naturalnej wody z topniejącego śniegu z gór. To wszystko powoduje, że ten mały, piękny kraj wytwarza jedne z najbardziej dystyngowanych win czerwonych na świecie. Gaston Hochar założył Chateau Musar w Ghazir w 1930 roku. Obchodząca w 2010 roku swoje osiemdziesięciolecie firma jest wciąż małym, rodzinnym biznesem, ale znanym na całym świecie ze swoich długowiecznych, unikatowych w smaku win. Czerwone Chateau Musar jest kompozycją odmian Cabernet Sauvignon, Cinsault i Carignan ze starych krzewów. Po fermentacji wino dojrzewa przez trzy lata w kadziach i beczkach z francuskiego dębu Nevers. Po zabutelkowaniu leżakuje w piwnicach chateau przez kolejnych sześć–siedem lat, zanim trafi do sprzedaży. Wina nie są klarowane, tylko delikatnie filtrowane. Nawet użycie siarczanów (powszechnych w produkcji win jakościowych) jest ograniczone do minimum. Potomek założyciela, zmarły w zeszłym roku Serge Hochar (Man of the Year 1984 miesięcznika Decanter) zwykł mówić: Najważniejsze, żeby wino do mnie mówiło o miejscu, z którego pochodzi. Jeśli moje wino nie mówi do mnie, przestaję je pić. Nie interesują mnie wina, które zabiła technologia, chcę takich, które wibrują, tych prawdziwych. |