Kornel Filipowicz, poeta i prozaik, niegdyś autorytet, dziś został trochę zapomniany. Sytuacja zaczęła się zmieniać, gdy rok temu ukazała się jego korespondencja z Wisławą Szymborską, zatytułowana Najlepiej w życiu ma twój kot. Co prawda, przypomniała nam o tym literacie, jednak on sam zaczął funkcjonować bardziej jako wieloletni partner noblistki. Na szczęście to się zmienia, oto bowiem otrzymujemy zbiór Moja kochana, dumna prowincja. Opowiadania Filipowicza przepełnione są empatią wobec świata i człowieka; humorystyczne, często nawet ironiczne, niespiesznie przedstawiają czytelnikowi wycinek rzeczywistości pisarza czy zaobserwowane przez niego zdarzenia. Z pozoru nudne życie codzienne (jak wizyta pisarza na prowincjonalnym spotkaniu autorskim) okazuje się nagle nie tyle pełną przygód opowieścią, co wnikliwą obserwacją ludzkich postaw. Wiele z tych tekstów jest niezwykle aktualnych, w dobie niepewności i podziałów (jak chociażby rewelacyjne opowiadanie Śmierć mojego antagonisty). Często też teksty te są jak leniwe letnie dni – trudno się od nich oderwać. |
